Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

a nook

  • 1 afkimi, skot

    Íslensk-ensk orðabók > afkimi, skot

  • 2 HORN

    * * *
    n.
    1) horn (of cattle); vera harðr í h. at taka, to be hard to take by the horns, hard to deal with;
    3) horn, trumpet (blása í h.);
    4) corner, angle; skýtr í tvau h. um e-t, there is a great difference between; skýtr í tvau h. með okkr, we are at variance;
    5) nook, corner (in a house).
    * * *
    n. [A. S., Engl., O. H. G., Germ., Dan., and Swed. horn; Lat. cornu; Gr. κέρας]:— a horn (of cattle), antler (of deer), Gm. 26, Hkv. 2. 36, Sól. 55, Barl. 135, Ld. 120, Fas. ii. 506, Grág. ii. 122, N. G. L. i. 41, passim: metaph. phrases, vera harðr í horn at taka, to be hard to take by the horns, hard to deal with, Fær. 159, Fms. viii. 435, xi. 221, Hkr. ii. 91, Fb. i. 411; hlaupa um horn e-m, to leap round or by one’s horns, i. e. to evade, metaph. from a bull-fight, Sturl. iii. 256, Boll. 346; setja (hafa) horn í síðu e-m, to put one’s horn into a person’s side, i. e. to treat him spitefully, Gd. 49, passim: the phrase, gefa þræli frelsi frá horni ok knappi, to release a thrall from horn and clasp, i. e. to set him free, N. G. L. i. 228, prob. from the thrall’s neck-collar being of horn: horna-brækla, u. f. = brák, q. v., Finnb. ch. 29; horna-fláttr, m. flaying a hide with the horns, Fb. iii. 400; horna-tog, n. tow round the horns, Fb. i. 320.
    II. the back-fin of a whale, Sks. 128; skera hval frá horni ok aptr í síðu, N. G. L. i. 252, Gþl. 463.
    III. a drinking horn, Fs. 152, Eg. 206, Edda 32; drekka horn, Hkr. i. 35; horna skvol, a bout, Eb. 28, and passim in the Sagas, see Worsaae, Nos. 319, 320.
    IV. a horn, trumpet; horna blástr, horna þytr, the blowing, sound of a born, Stj. 621.
    B. A corner, nook, angle; lands-horn, the outskirts of a county, Grág. ii. 223; fara lands-horna á milli, to run from one corner of the land to the other:— a nook in a house or building, Lv. 61, Fms. vii. 230, Anal. 186: mathem. an angle, 415. 18, Rb. 470; rétt horn, a right angle.
    2. phrases, skjóta í tvau horn, ‘to shoot between two horns,’ of a wide difference; skauzk mjök í tvau horn um búnað þeirra, Eb. 32, Band. 11 new Ed., Fms. vi. 202, Mag. 39; eiga í mörg horn að líta, to have many nooks to look at, have many things to heed.
    β. when parents get old and infirm, and yield up their fortune and estate to one of their children, they are in popular Icel. phrase said ‘to go into the corner,’ to take their seat in the chimney-corner, fara upp í hornið hjá syni sínum, (dóttur sinni); many sayings refer to this, eigi munu vér eiga úvænna en horn-ván, if the worst happens, we shall have a ‘corner-chance,’ Sturl. iii. 279, cp. Eg. ch. 83 (begin.), and the Sagas passim; Grimm R. A. 489 mentions the same in the Germ. law, and it is touchingly introduced in the Märchen, No. 78; horna-kerling (q. v.) refers prob. to the same.
    II. freq. in local names, Horn, Cape Horn; Horn-strandir, Horna-fjörðr (whence Hornfirðingar), see Landn.

    Íslensk-ensk orðabók > HORN

  • 3 hyrning

    (pl. -ar), f. corner, nook (of a house or room).
    * * *
    f. a corner, nook of a house, Skálda 162, Stj. 152, Eg. 91, Fbr. 168, Grett. 57 new Ed., Fas. ii. 427, Thom. 80.

    Íslensk-ensk orðabók > hyrning

  • 4 KRÁ

    * * *
    f. nook, corner.
    * * *
    f. [Dan. kro], a nook, corner; krá eðr hyrning, Stj. 152, Bs. ii. 134, Skáld H. 6. 2, freq. in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > KRÁ

  • 5

    I)
    (gen. rár, pl. rár), f. sail-yard.
    f. roe (cf. rábukkr).
    f.
    1) corner, nook (rá er hyrning húss);
    2) berth in a ship (skammar ‘ro skips rár).
    * * *
    1.
    f., gen. rár, with the article rárinnar, Fbr. 133; flat, and acc. rá, with the article rána, ránni, N. G. L. ii. 282; pl. rár, rá, rám: [Dan. raa; Swed. rå; Shetl, rae]:—a sail-yard, Skálda 162. N. G. L. i. 100; en ef rá brestr í aktaumum eða fyrir útan eða innan, ii. 283; rár langar, Hkv. 1. 48; við miðja rá, Orkn. 356 (in a verse); drekar báru blá segl við rá, Ó. H. 161 (in a verse); brotnaði ráin, Korm. 178; gengr í sundr segl-rá, Fbr. 132; siglu-tréit ok rána, Fms. xi. 143; látið nú koma féit í seglit ok hefla upp um rána, vi. 381; seglit var heflat upp við rána, Nj. 135; festa seglit við rána, Fbr. 133: allit., skip með rá ok reiða, Finnb. 278; meðr rá ok öllu reiði. D. N. iii. 160; rár-endi, rár-hlutr, id.
    2. metaph. a pole on which fish are hung for drying: poët., rá-fákr, m. a ‘sail-yard nag,’ i. e. a ship, Lex. Poët.
    2.
    f. (nom. r́, Skálda Thorodd). originally vrá, [Dan. vraa; Swed. vrå]:—a corner, nook; rá (r́) er hyrning húss, Skálda 162; leyniligar róar (rár, v. l.) helvítis fylsna, Sks. 536; verja forskálann ok húsin, stóð þar fremstr við rána Jón toddi, Sturl. ii. 249; kleif í rá hverja. Am. 58.
    2. a cabin on board ship. Edda (Gl.); as also in the saying, skammar eru skips rár, short, small are the ship’s cabins, giving small accommodation, Hm. 73, (skipsins eru skammar rár, Mkv.); cp. rá-skinn, a ‘cabin-skin,’ hammock.
    3.
    f. a roe: veiða rauðdýri ok rá, Barl. 137, Bev. 11.
    4.
    n. [Swed. ], a landmark; hence perh. the poët., rás seil, rás fagrsili, the thong of the mark, i. e. a snake, Merl. 2. 1, 12: rás viðr, perh. landmark palings (?), Hm. 152; see also rámerki; the word is obsolete in Icel., but is freq. in early Swed. in the allit, phrase rå och rör.

    Íslensk-ensk orðabók >

  • 6

    I)
    (gen. vár), f. woe, calamity, danger;
    þat er lítil vá, ’tis no great harm;
    e-m bregðr vá fyrir grön, one gets a sudden fright (brá þeim vá fyrir grön, er þeir sá Birkibeina).
    f. nook, corner = vrá.
    (váða), v. to blame (úkynnis þess vár þik engi maðr).
    from vega.
    * * *
    1.
    f. = vrá, a cabin, nook, Hm. 25, Skv. 3. 29, Eb. 73 new Ed.
    2.
    ð, to blame; with gen., ókynnis þess vár (pres.) þik engi maðr, at þú gangir snemma at sofa, Hm. (a απ. λεγ., unless Ls. 52 be a parallel passage).

    Íslensk-ensk orðabók >

  • 7 af-kymi

    a, m. nook, Ísl. ii. 471 (paper MS.); kymi, id., is now freq.

    Íslensk-ensk orðabók > af-kymi

  • 8 af-stúka

    n, f. side-nook, 655 xxxii. 4; a side-room in a temple, Fas. iii. 213; now stúka is almost always used of a sacristy.

    Íslensk-ensk orðabók > af-stúka

  • 9 GARÐR

    (-s, -ar), m.
    1) fence, wall;
    2) enclosed space, yard (cf. aldin-garðr, grasgarðr, kirkjugarðr);
    3) court-yard, court (þeir gánga út í garíinn ok berjast); riða í garð, to arrive; riða (fara) ór garði, to depart; fig., helmingr skal falla í minn garð, the half shall fall into my share; skal aukast þriðjungi í þínum garði, in thy keeping; hyggjum vér, at í yðvarn garð hafi runnit, into your hands, your possession; gøra e-n af garði, to equip one (as a son, a friend, when departing from home); líðr vetr ór garði, the winter passes by;
    4) house, dwelling;
    5) stronghold, castle (cf. Ás-garðr, Út-garðar).
    * * *
    m. [Ulf. gards = οικος; A. S. geard; Engl. yard, garth, garden; O. H. G. gart; Germ. garten; Dan.-Swed. gård; Lat. hortus]:
    I. a yard (an enclosed space), esp. in compds, as kirkju-g., a church-yard; vín-g., a vineyard; stakk-g., a stack-yard; hey-g., a hay-yard; kál-g., a kale-yard; urta-g., a kitchen-garden; aldin-g. and gras-g., a garden; dýra-g., a ‘deer-yard,’ a park:—garðr, alone, is a hay-yard (round the hay-ricks); hence garðs-seti or garð-seti, q. v.
    2. a court-yard, court and premises; þeir ganga út í garðinn ok berjask, Edda 25, a paraphrase from ‘túnum’ in Gm. 41; þeir Grímr hittu menn at máli úti í garðinum, Eg. 109; þá sá hann at öðrum-megin í garðinum brunaði fram merkit, Ó. H. 31; ganga til garðs, 71; mikill kamarr ( privy) var í garðinun, id.; en er þeir Hrærekr sátu í garðinum, 72; fóru þegar þangat í garðinn sem líkin vóru, id.; er hann kom heim í þorpit ok gékk um garðinn, Fms. x. 218; gengið hef eg um garðinn móð, gleðistundir dvína, a ditty; innan stokks ( within doors) eða í garði úti, Gþl. 136; eigi nenni ek at hann deyi undir görðum mínum, Lv. 59:—a fishyard, Vm. 14.
    3. esp. in Norway, Denmark, and Sweden, a house or building in a town or village, [Dan. gaard = Icel. bær]; hann var í Hróiskeldu ok átti þar garð, Bjarn. 6; Egill spurði hvar g. sá væri í borginni (in York) er Arinbjörn setti, Eg. 407; hann var í garði þeim er Hallvarðs-g. var kallaðr, Bs. i. 634; í garð Arons, 636; konungs-g., the king’s yard, Fms. passim and in records referring to Norway. garða-leiga, u, f. house-rent, H. E. i. 394. garða-sól, f., botan. the orach, Hjalt. garðs-bóndi, a, m. a house-owner, Grett. 103, Jb. 157. garðs-horn, n. a ‘yard-nook,’ cottage, Fas. iii. 648: esp. in tales, in the phrase, kongur og drottning í ríki sínu og karl og kerling í Garðshorni, Ísl. Þjóðs. passim: the saying, það er ekki krókr að koma í Garðshorn. garðs-húsfreyja, u, f. a town-lady, Grett. 158 A: in Icel., where the whole population are country-folk, this sense of garðr is only used in metaph. phrases, saws, = home, house; kemr engi sá til garðs ( to the house) at viti hvat í sé, Band. 13; fátækum manni er til garðs kemr, Dipl. ii. 14; hyggjum ver at í yðvarn garð hafi runnit, into your hands, your possession, Ld. 206; helmingr skal falla í minn garð, the half shall fall into my share, Fær. 117; skal aukask þriðjungi í þínum garði, in thy keeping, Nj. 3; þótt nökkut komi þat ór várum garði, 54; leggja málaferli í garð e-s, to bring a case home to one, Sturl. ii. 27; þess alls ens ílla sem þá var honum í garð borit, all the evil that was brought to his door, Hom. 119; Guð í garði ok góð Jól, a greeting, Grett. 99 (MS.); líðr vetr ór garði, the winter passed by, Nj. 112; ríða í garð, to arrive (of a rider), Sturl. iii. 185; ríða ór garði, to depart, Ld. 96; ríða um garð, to pass by; vísa gestum á garð várn, Fas. iii. 5; göra e-n af garði (mod. ór garði), to equip one when departing, e. g. a son, a friend, or the like; eigi ertú svá af garði görr sem ek vilda (a mother to a departing son), Grett. 94; hversu herralega keisarinn görði hann af garði, Karl. 148; ok hefða ek gört þik af garði með gleði ok fagnaði, Stj. 181; but esp. to endow a daughter when married, göra dóttur sína vel (ílla) ór garði, etc.; búa í garð, to prepare; hann hefir svá í garðinn búit, he has made his bed so: the phrase, það er allt um garð gengið, all past, done, bygone; föður-g., father house, paternal house; bú-garðr, an estate: also in poets, í Eyjafirði upp á Grund á þann garðinn fríða, a ditty:—a local name of several farms in Icel., Garðr, sing., or more usually Garðar, Landn., prob. from corn-fields: the saying, víðar er Guð enn í Görðum, addressed to presumptuous people who think God is God only for themselves.
    4. denoting a stronghold; tann-g., the ‘tooth-wall,’ the teeth and gums, Gr. ερκος οδόντων; Ás-garðr, the hold of the gods, Edda; Mið-garðr, Middle-hold, i. e. the earth; Út-garðar, Outer-hold, where the giants dwell, Edda: the phrase, ráðast á garðinn þar sem hann er laegstr, to assault the weakest part, to encroach upon the weak and helpless.
    5. in western Icel. a heavy snow-storm is called garðr.
    II. in Icel. sense a fence of any kind; garðr of þjóðbraut þvera, Grág. ii. 264: in the law phrase, garðr er granna sættir, a fence ( yard) is a settler among neighbours (i. e. forms the landmark), Gþl., Jb. 258; leggja garða, to make fences, Rm. 12, Landn. App. 325; þeir biðu hjá garði nokkurum, Nj. 170: esp. the fence around the homefield, also called tún-g., Grág. i. 82, 453, Nj. 83, 114, Eg. 766, Ld. 148. Ísl. ii. 357, passim; skíð-g., a rail fence; grjót-g., a stone fence; torf-g., a turf fence; haga-g., the hedge of a pasture, Eb. 132; tún-g., a ‘tún’ fence; virkis-g., a castle wall, Fb. ii. 73 (in a verse); stíflu-g., a ditch: rif-g., a swathe.
    COMPDS: garðsendi, garðshlið, garðskrókr, garðsrúst, garðsönn.
    III. Garðar, m. pl. (í Görðum), Garða-ríki or Garða-veldi, n. the empire of Gardar, is the old Scandin. name of the Scandinavian-Russian kingdom of the 10th and 11th centuries, parts of which were Hólm-garðar, Kænu-garðar, Nov-gorod, etc.; the name being derived from the castles or strongholds ( gardar) which the Scandinavians erected among the Slavonic people, and the word tells the same tale as the Roman ‘castle’ in England; cp. the interesting passage in Ó. H. ch. 65—ok má enn sjá þær jarðborgir (earth-works, castles) ok önnur stórvirki þau er hann görði,—K. Þ. K. 158, Fms., Ó. H. passim, (cp. Munch Det Norske Folks Hist. i. 39 sqq.); the mod. Russ. gorod and grad are the remains of the old Scandin. garðr = a castle; cp. Gerzkr, adj. from Gardar, i. e. Russian,
    β. Mikli-garðr—the ‘Muckle-yard’ the Great town, i. e. Constantinople, passim.
    COMPDS: Garðaríkismenn, Garðskonungr.

    Íslensk-ensk orðabók > GARÐR

  • 10 garðs-krókr

    m. a nook of a fence, Sturl. i. 178.

    Íslensk-ensk orðabók > garðs-krókr

  • 11 gjár-skúti

    a, m. a geow-nook, Bárð. 166.

    Íslensk-ensk orðabók > gjár-skúti

  • 12 Hörn

    * * *
    n.
    1) horn (of cattle); vera harðr í h. at taka, to be hard to take by the horns, hard to deal with;
    3) horn, trumpet (blása í h.);
    4) corner, angle; skýtr í tvau h. um e-t, there is a great difference between; skýtr í tvau h. með okkr, we are at variance;
    5) nook, corner (in a house).
    * * *
    f. one of the names of the goddess Freyja, Edda.

    Íslensk-ensk orðabók > Hörn

  • 13 kriki

    a, m. [Engl. creek], a ‘crack,’ nook, freq. in mod. usage; handar-k., the armpit.

    Íslensk-ensk orðabók > kriki

  • 14 KRÓKR

    (-s, -ar), m.
    1) hook (nef hans var mikit ok krókr á);
    2) barb, on a spear or arrow-head (cf. krókaspjót, krókör);
    3) peg (þeir tóku reip ofan ór krókum);
    5) curve, bend, winding;
    rista krók, not to go straight;
    gøra sér króka, to make a detour;
    6) corner (nú gangit þér í krókinn hjá húsinu).
    * * *
    m., krákr, Am. 45, Pm. 76; [Engl. crook; Dan. krog; Swed. krok]:—a hook, anything crooked; krókr þrí-angaðr, a three-pronged hook, a trident, Bret. 6: a barb on a spear or arrow head, Grett. 45, 109 new Ed.: of a fishing-hook, Lil. 60, 78, 82; tveggja króka hald í vatnit, Pm. 41; nú er úlfs-hali einn á króki, a saying, Band, (in a verse): a peg, þeir tóku reip ofan ór krókum, Hrafn. 20; brjóta spjót ór krókum, Sturl. iii. 188: a kind of crooked-formed box to carry peat in, torf-krókar: the coils like a dragon’s tail on a ship’s stern, opp. to the ‘head’ (höfuð) on the ship’s stem, fram var á dreka-höfuð, en aptr krókr ok fram af sem sporðr, Hkr. i. 284; þat var dreki, var bæði höfuðin ok krókar aptr mjök gullbúit, Orkn. 332; höfuðit ok krókrinn var allt gullbúið, Fb. i. 435: a kind of boat-hook, a brand-hook, Ísl. ii. 411 (v. l.), N. G. L. ii. 448: of a wrestling trick, see hæl-krókr; the phrase, láta koma krók á móti bragði: a game, trying the strength by hooking one another’s fingers, fara í krók: the phrase, leggja sig í framkróka, to exert oneself, plan and devise; stýris-krókar, a rudder’s hook, Fas. iii. 204; hence prob. the phrase, þar reis at undir króki, there rose ( a wave) under the rudder, Sturl. i. 47: an anchor fluke, Fms. vi. (in a verse).
    2. a winding; Máriu-súðin (a ship) reist langan krók er þeir skyldu snúa henni, Fms. viii. 222; svá var skipat mönnum með fé þessu at þar skyldi engan krók rísta, i. e. to go straight, Ld. 96; göra sér krók, to make a circuit, Fas. iii. 197.
    3. a device; ok hefir hann þat í hug sér at rétta þenna krók, Ld. 40, 260, Stj. 515; Króka-Refr, Ref the Wily, Krók.
    II. a nook; í krókinn hjá húsinu, Fs. 42, (krók-pallr); aka e-m í öngan krók, to put one into a corner, to entrap, a saying, Fms. vi. 132 (in a verse).
    III. a nickname, Landn.; whence Króks-fjörðr, a local name, Landn. króka-spjót, n. a barbed spear, Ld. 78, Eg. 726, Fbr. 11, and see Worsaae, No. 350.

    Íslensk-ensk orðabók > KRÓKR

  • 15 kymi

    a, m. a dark retired nook: see af-kymi.

    Íslensk-ensk orðabók > kymi

  • 16 skonsa

    u, f. a dark nook.

    Íslensk-ensk orðabók > skonsa

  • 17 SKOT

    * * *
    n.
    1) shooting, shot (þóttist Þ. eigi hafa skotit betra skot);
    3) appeal; er til hans miklu minna skot en margir láta yfir, there is less appeal to (less worth in) him than folks say;
    4) a narrow dark passage, running along the wall of the ancient hall (gekk hann inn ok í skot, er var um eldahúsit).
    * * *
    n. [from skjóta; A. S. scot; Engl. shot and scot; Germ. schoss; Dan. skud]:—a shot, a shooting; skjóta langt skot af handboga, Landn. 288; þóttisk hann eigi hafa skotið betra skot, Fms. vii. 211; hann féll við skotið, Nj. 247, and passim; hand-skot, boga-skot, and byssu-skot, (mod.): plur. shooting, sund ok skot, Fb. i. 368; skotum ok spjóta-lögum, Ó. H. 183.
    2. the thing shot, a missile = skeyti; hval ef eigi er skot í … ef skot eru fleiri í hval enn eitt … leita skots, … at hann átti þat skot, … ef fleiri menn kalla til skots en einn, Grág. ii. 367–371; smíða sér skot, Þiðr. 87.
    II. metaph. usage, a scot or shot, [in the phrases to pay one’s scot, scot and lot, scot-free], contribution; halda sínu skoti upp, Grág. i. 239; sam-skot, scot and lot, portion; hálfs bolla skot, Gþl. 80; plóga-skot, Ólafs-skot, Hallvarðar-skot, a kind of tax in Norway, N. G. L. ii. 336, cp. i. 459.
    2. as a law term, an appeal; mega skoti orka, N. G. L. i. 88; fullt skot, a lawful appeal, 21; er til hans miklu minna skot en margir láta yfir, there is less appeal to or worth in him than folks say, i. e. he will not do much, Ó. H. 57; ráða-skot.
    3. cheating, fraud; arf-skot, q. v.; kné-skot, ‘knee-service,’ humiliation.
    III. a narrow dark passage, running (inside or outside?) along the wall of the ancient halls; separated by a partition wall from the seats (set); skot er um var elda-húsit, en dyrr vóru fram ór skotinu at setum innan-verðum, Egill gékk fram í setið, Eg. 397; nú finnr Steingerðr at hón er sén, hón snýr í skotið, ok sér undir skegg Hárbarði, Korm. 12; hann skyldi leyna þeim mönnum í skotinu hjá sér … nú hleypr ofan þilit ok menninir fram (viz. into the part where the seats were), Rd. 313; skálinn var algörr ok skot umhverfis, Fms. i. 290; skot vóru um húsit ok lokhvílur, ok ór einni lokhvílu mátti hlaupa í skotið, Fs. 72; cp. the passage, elda-húsit var svá lagat … ok vóru þat laundyrr, Ísl. ii. 294, 295, where the lost original prob. used the word skot:—of a church, skotið kirkjunnar, Fms. ix. 492; Guðmundr var í skotinu, þviat hann átti eigi kirkju-gengt, Sturl. ii. 42 (kirkju-skot): of a temple, hann setti allt grindum eðr skotum, Stj. 562, 1 Kings vi. 5; for-skot = a vestibule, id.
    2. in mod. usage a dark nook, corner, skúma-skot.
    B. COMPDS: skotáss, skotbakki, skotblað, skotbógr, skotbroddr, skoteldr, skoteygr, skotfé, skotfimi, skotfimr, skotfæri, skotfærr, skothenda, skothlutr, skothríð, skothvalr, skothyrna, skotmaðr, skotmál, skotpenningr, skotsilfr, skotspánn, skotteinn, skotvagn, skotvápn, skotvöndr, skotögn.

    Íslensk-ensk orðabók > SKOT

  • 18 SKÚMI

    a, m. [Dan. skummel, skumring, = twilight], shade, dusk; dagr myrkra ok skúma, Barl. 37, Sks. 229, v. l. skúma-skot, n. the dusk, twilight; þegar í skúma-skotinu, Barl. 190: a dark nook, skríða í skúma-skot, Mar. 1056.
    II. skúma, a nickname.

    Íslensk-ensk orðabók > SKÚMI

  • 19 skytja

    u, f. = skyti, mod. skytta, [Dan. skytte], a marksman, shooter; ú-skytja = ú-skyti, Fas. ii. 358, Hkr. iii. 388 (Cod. Fris. l. c.)
    2. [skot], a little nook, D. N. vi. 84.

    Íslensk-ensk orðabók > skytja

  • 20

    I)
    (gen. vár), f. woe, calamity, danger;
    þat er lítil vá, ’tis no great harm;
    e-m bregðr vá fyrir grön, one gets a sudden fright (brá þeim vá fyrir grön, er þeir sá Birkibeina).
    f. nook, corner = vrá.
    (váða), v. to blame (úkynnis þess vár þik engi maðr).
    from vega.
    * * *
    (vó, vo), f. n., gen. vár, 655 i. 2; [A. S. wâ; Engl. woe]:—woe, calamity, danger; þat er lítil vá, ‘tis no great harm, Hkv. a. 3, Hkr. i. 114 (in a verse); þú vaktir vá mikla, thou workest mickle woe, Am. 77; vá víkinga, the woe of vikings, Fms. xi. (in a verse); in prose only used in phrases or sayings, ok sofi yðr þó eigi öll vá héraðs-mönnum, Eb. 160: e-m bregðr vá fyrir grön, a woe passes by one’s beard, to suffer a shock or a sudden fright; brá þeim vá fyrir grön er þeir sá Birkibeina, Fms. viii. 350, v. l.; þá er oðrum vá fyrir dyrum er óðrum er inn komin, woe is it at one’s own door when it had entered the neighbour’s house, = Lat. tua res agitur…, Grett. 113 A; allit., vá ok vesöld, woe and misery, Stj. 40. Barl. 36, 61, 125; getnir til vár ok vesaldar, 655 i. 2;, see vár-kunn, vár-kynna.
    II. in some of the compds (see below), vá- may be a contraction of var- or van-, as in vá-ljúgr, vá-sjaldan, vá-lítill, vú-skeyttr.

    Íslensk-ensk orðabók >

См. также в других словарях:

  • Nook — Nook …   Википедия

  • Nook (disambiguation) — Nook may refer to a small corner formed by two walls. Nook may also refer to: A slang name for a person reading; also known as a book nook Nook , a science fiction TV series Lexx episode Nook (Latin noca), an obsolete land measure being a quarter …   Wikipedia

  • Nook — may refer to: *Donna Nook (ship) (1916 1941), a 40 metre, 307 ton trawler, pressed into service as a minesweeper *Nook (Lexx episode), an episode of the science fiction TV series, LEXX *Nook may also refer to a corner, as in a room. * A nook… …   Wikipedia

  • Nook Tablet — Manufacturer Barnes Noble Release date November 17, 2011 Introductory price MSRP: $249 Operating system Android 2.3 with customized UI CPU 1GHz TI OMAP4 (dual core) processor with 1GB RAM …   Wikipedia

  • Nook (album) — Nook Studio album by The Notwist Released 1992 …   Wikipedia

  • Nook Tablet — Производитель Barnes Noble Тип планшет Дата выхода Ноябрь 17, 2011 Стоимость на начале продаж Розничная цена: $249 (16GB) $199 (8GB) Операционная систем …   Википедия

  • nook — [nuk] n [Date: 1200 1300; Origin: Probably from Old Norse] 1.) literary a small quiet place which is sheltered by a rock, a big tree etc ▪ a shady nook 2.) a small space in a corner of a room ▪ the table in the breakfast nook 3.) ev …   Dictionary of contemporary English

  • Nook Guest House — (Кучинг,Малайзия) Категория отеля: Адрес: No 187, Jalan Song Thian Cheok, , 93100 …   Каталог отелей

  • nook´like´ — nook «nuk», noun. 1. a cozy little corner: »a nook facing the fire. SYNONYM(S): recess, niche. 2. a hidden or remote spot; sheltered place: »a shady nook. 3. an interior angle formed by the meeting of two walls or partitions; …   Useful english dictionary

  • Nook — (n[oo^]k; 277), n. [OE. nok; cf. Gael. & Ir. niuc.] A narrow place formed by an angle in bodies or between bodies; a corner; a recess; a secluded retreat. [1913 Webster] How couldst thou find this dark, sequestered nook? Milton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Nook-shotten — Nook shot ten, a. Full of nooks, angles, or corners. [Obs. or Prov. Eng.] [1913 Webster] That nook shotten isle of Albion. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»